Nasza gmina leży w południowo-wschodniej części województwa lubuskiego, 10 km od Nowej Soli, 37 km od Zielonej Góry, 25 km od Głogowa. Zaludnienie wsi Siedlisko jest zagrodowo-mieszkaniowe w postaci zwartej wydłużonej po obu stronach drogi biegnącej w pewnej części wzdłuż Odry (Siedlisko górne); druga część wsi leży w dolinie i odbiega od Odry w kierunku wschodnim (Siedlisko dolne). Długość wsi wynosi 3 km. Obszar wsi pochyla się radialnie we wszystkich kierunkach – najwyżej położoną częścią jest Siedlisko górne. Urozmaicenie rzeźby terenu jest wynikiem wydarzeń geologicznych; obszar ten był trzykrotnie nawiedzany przez lodowiec, w wyniku powstały ciągi I moren czołowych.
Ważnym elementem zlodowacenia jest istnienie szerokiej, płaskodennej doliny zwanej pradoliną Głogowsko-Barucką. Cała gmina leży w jej obszarze. Obszar ten należy do najciekawszych na Ziemi Lubuskiej. Sięgają, tu wpływy kotliny Wrocławsko-Legnickiej. Cechą charakterystyczną jest długi okres wegetacji wynoszący 222 dni.
Średnia temperatura roczna wynosi 8°C ( w ostatnim 10-leciu 8,9°C); W okresie maj-lipiec 15.8°C, kwiecień-sierpień 14,3°C. Liczba dni gorących wynosi 34-36 w roku. Zimy są łagodne, trwają około 72 dni, średnio mamy 44 dni z pokrywą śnieżną, ale w 1987 było aż 75 dni ze śniegiem, natomiast w latach 1990, `91, `92, tylko 23, 30, 33 dni. Opady są niewielkie, wynoszą średnio 568 mm rocznie. Najobfitszy w ostatnim dziesięcioleciu był rok 1987- 629 mm, najskąpsze lata 1991 i 92, kiedy wynosiły tylko 396 i 410 mm. Rozkład opadów w poszczególnych miesiącach przedstawia się następująco: styczeń – 37 mm, luty – 29 mm, marzec – 37 mm, kwiecień – 39 mm, maj – 58 mm, czerwiec – 67 mm, lipiec – 74 mm, sierpień – 58 mm, wrzesień – 4~ mm, październik – 42 mm, listopad – 37 mm, grudzień – 41 mm..
Przeważają wiatry
zachodnie. Osią hydrologiczną jest Odra. Stan jej wód jest zmienny:
wczesną wiosną często następują wylewy, czasem występują też w okresie
letnim.
Kiedyś wylewy rzeki powodowały klęski żywiołowe. Największe
powodzie wystąpiły w latach: 1726, 1785, 1804 i 1899. Na obszarach
zalewowych powstały ciężkie gleby madowe, podczas gdy na terenach wyżej
położonych występują gleby bielicowe i brunatne.
