Historia

Siedlisko leży w południowo-wschodniejczęści Ziemi Lubuskiej utożsamianej z terytorium województwa zielonogórskiego.

Nazwa tej Ziemi pochodzi od plemienia Lubuszan, które zamieszkiwało okolice Sulecina, Słubic oraz tereny po lewej stronie Odry, gdzie leżał gród Lubusz, stolica plemienia. (obecnie Lebus w Niemczech)

Południową część Ziemi Lubuskiej, czyli tereny nad odrą i Bobrem, zamieszkiwali Dziadoszanie. Od X do XIII w. wszytkie ziemie leżące nad Odrą należały do państwa polskiego i był to okres rozwoju ziem; na szlakach handlowych tętniło życie. Grody nadodrzańskie stawiały dzielnie opór cesarstwu niemieckiemu za czasów Mieszka I, Bolesława Chrobrego i Bolesława Krzywoustego.. Ziemia lubuska zespolona ze Śląskiem przeżywała swój rozkwit także pod panowaniem książąt śląskich: Henryka Brodatego i Henryka Pobożnego. Niestety śmierć H. Pobożnego w bitwie z Tatarami pod legnicą w 1241 r. zakończyła okres rozwoju. Najstarszy syn Henryka, Bolesław Rogatka dla uzyskania pomocy zbrojnej przeciw bratu Władysławowi sprzedał w 1249 r. część ziemi lubuskiej Brandenburczykom (Słubice, Sulęcin, Rzepin). Był to stan fatalny w wskutkach dla przyszłości państwa polskiego.

Wkrótce musiał zrzec się się pozostałej części dziedzictwa na rzecz młodszego brata Konrada, który w 1251 r. utworzył z tych ziem księstwio głogowskie.

Do 1331 r. zachowało ono niezależność, lecz po śmierci księcia Przemka uznało zwierzchność lenną Luksemburgów, królów Czech i Niemiec. W XVI w. księstwo głogowskie wraz z całym Śląskiem przechodzi we władanie Habsurgów a od 1740 r. zostaje włączone do Prus.

Po rozbiorach Polski w 1772 r. dzielili los całego zaboru pruskiego.

Pierwsza wzmianka o Siedlisku znajduje się w akcie z 1298 r. o nabyciu kasztelanii przez Henryka księcia głogowskiego.

Najważniejsze daty:

  • 1298 – pierwsza wzmianka o Siedlisku w akcie dotyczącym nabycia kasztelani bytomskiej przez księcia głogowskiego Henryka III, zamek określony został tam jako “castrum Sedlischo”,
  • 1381 – cesarz Karol IV Luksmeburski oddaje Carolat (dawna nazwa Siedliska),
  • 1561 – Franciszek Reschenberg sprzedaje majątej Fabianowi von Shonich, znanemu na śląsku Mikołajowi Rechenbergowi,
  • 1591 – majatek przyjmuje Jerzy von Schoneich, budowniczy nowego zamku w Siedlisku, założyciel majoratu iedlisko-Bytom Odrzański oraz gimnazjum kalwińskiego w Bytomiu odrzańskim, 
  • 1618 – ukończenie budowy skrzydła południowego i wschodniego oraz kaplicy zamkowej,
  • 1715 – ukończenie budowy skrzydła północnego i zachodniego oraz stajni,
  • 1741 – Schonaichowie uzyskują dziedziczny tytuł książąt Carolath-Beuthen,
  • 1936 – uruchomienie pierwszej na Śląsku wyłuszczrni nasion, funkcjonującej nieprzerwanie do dziś,
  • 1945 – pożar zamku,
  • 1964 – objęcie zazmku opieką przez Szczep Drużyn Harcerskich “Makusyni”. Rozpoczecie prac przy odguzowywaniu obiektu,
  • 1973 – utworzenie gminy Siedlisko,
  • 1989 – umieszczenie w budynku bramnym Gminnego Ośrodka Kultury i Gminnej Biblioteki publicznej,
  • 1990 – powolanie Towarzytwa Przyjaciół Siedliska,
  • 1998 – przyjęcie herbu i flag gminy Siedlisko.

1 thought on “Historia

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *